Od Verde'a do Rosalie

Spacerowałem spokojnie po łące. Nagle zobaczyłem suczkę, była piękna.

- Przepraszam, czy jest tu jakaś sfora?

- Tak, tylko kto mówi?

Od razu zauważyłem, że suczka była niewidoma. Jak dla niej dobrze, była taka piękna, że gdyby się zobaczyła, to by padła i nie wstała.

Nagle zza krzaków wyłoniła się druga suczka.

- Hej Ros, nic ci nie jest? Kto to?

- Jestem Verde, czy możesz zaprowadzić mnie do alfy sfory?

- Ja jestem alfą, miło mi. Verde, zapraszam do naszych skromnych progów.

Pobiegłem z niewidomą suczką za krzaki, szepcząc: "Szkoda, że siebie nie widzisz, jesteś piękna".

- Coś mówiłeś?

- Nie, nie nic.

Od razu pobiegłem do Ominakashi, by jej opowiedzieć o tym wydarzeniu. Znalazłem ją nad rzeką. Polowała na rybę, ale od razu gdy mnie zobaczyła to pobiegła w moją stronę się witać.

- Witaj, Omi.
- Cześć Verde, jak leci? 

I opowiedziałem jej o wszystkim. O niewidomej, o sforze, i o tym, jak jej szukałem.

Na co ona odparła:

- Ty, Verde, się zakochałeś? Błagam, ty za grosz nie masz o tym pojęcia.

- No ale co mam robić?

- Powiedz jej miłe słowa, czy coś.

- Okej.

Pobiegłem do niewidomej.

Ros?

Prosimy o sprawdzanie opowiadań i liczenie słów, odciążmy administrację.